Dağlarda,ovalarda,yaylalarda yetişir. Dalları,meyvesi kullanılır.

1-3 Metre boyunda bir ağaçtır. Kuru ve taşlı toprağı sever. Yaprakları ince,uzun ve sivridir. Bu yapraklar daima yeşildir,hiç solmaz.Kışın dökülmez .Meyveleri kozalak şeklinde siyah ve parlaktır. Bu meyveler kasım,aralık aylarında toplanarak gölgede kurutulur. Bir çok türleri vardır. Dallarından yapılan merhem deri üzerine sürülerek ovulursa cilt hastalıklarına iyi gelir, saç dökülmesini önler. Ardıç terletici bir bitki olduğundan romatizma ve soğuk algınlıklarında kullanılır. Vücutta birikin suyu boşaltır. Kandaki şeker miktarını düşürür. Aynı zamanda kansızlığa iyi gelir. İdrarı söktürür. Nefes kokularını izale eder. Ekşimiş hamurla kaynatılıp içine konup bekletildikten sonra bir bezle alın üzerine sarılırsa baş ağrılarını giderir.

Taze meyvelerin ezilmesi ile elde edilen şurup öksürüğe çok iyi gelir. Kurutulmuş veya taze meyveleri dövülerek kuyruk yağı ile karıştırılırsa adale ağrılarını yok eder,ayak şişmelerini önler. Her gün dört adet ardıç meyvesi yenilir,her gün devam edilir.On iki günden sonra her gün bir adet azaltılarak on iki gün daha yemeye devam edilirse kanı temizler.İki miktar ardıç tohumu,bir miktar adaçayı,bir miktar ayrık kökü karıştırılarak on dakika bir litre su içinde kaynatılır, sabah,öğle akşam birer fincan içilirse,mide dolgunluklarına iyi gelir.Pankreas'ın normal çalışmasını sağlar. Damar sertliği ve Nikris'de faydalıdır. Aybaşı ağrılarını dindirir,kadınlarda görülen beyaz akıntıyı keser. Böbreklerinde iltihap olanlar kullanamaz.Tavsiye edilen miktardan fazlası alınmamalıdır. Ayrıca yemişinden hamile kadına tütsü yapılırsa çocuğa çok faydalıdır.