Prof. Dr. Karadoğan, “Hematolojik olarak hastalıkların bir bölümünü kan hastalıkları demir eksikliği kanser oluşturmakta. Bu hastalığı olanların başvurdukları ilk yer aile hekimleri. Kansızlık var en çok görülen hastalıklardan bir tanesi. Özellikle gelişmekte olan ülkelerde demir eksikliği hastalığı görülme sıklığı çok fazla. Gelişmekte olan ülkelerde risk grubu dediğimiz özellikle çocuklar, bebekler, doğurganlık dönemindeki kadınların ve yaşlıların yarısına yakınında var. Toplumsal bir problem oluşturmakta” dedi.

Demir eksikliğinin altında başka hastalıklarında olduğuna dikkat çeken Prof. Dr. Karadoğan, “Demir eksikliği tek bir hastalık değil, altında yatan çok sayıda hastalık olabilir. Bunlar basit hastalık olabildiği gibi altında mide, bağırsak hastalıkları, kanser gibi ciddi hastalıklarda çıkabiliyor. Mutlaka altta yatan hastalığın da saptanması gerekiyor. Demir eksikliği mutlaka düzeltilmesi demirin yerine konması lazım. Demir eksikliği tedavisi aslında hem basit hem de zor. Demir eksikliğini gidermek kolay ancak pratikte uygulamak zor. Çünkü uzun süreli ağızdan alınan ilaç tedavileri kullanmak gerekiyor. Bunlardan bazıları mide rahatsızlıklarına yol açabiliyor. Hastalıkların çoğu tedaviyi erken dönemde bırakabiliyor. Bir grup hastalarda ise ağızdan verilen demir ilaçları bir işe yaramıyor. Özellikle bağırsakta başka hastalıklar varsa, bu hastalara ise damardan demir yüklemesi yapmamız lazım. Çok sık göründüğü için de toplumdaki iş performansını düşüren bir hastalıktır. Bu ciddi bir toplumsal problem olarak görülüyor” diye konuştu.

Aile hekimlerine büyük görev düştüğünü ifade eden ve vejeteryan kişilerde demir eksikliğinin daha fazla görüldüğüne dikkat çeken Prof. Dr. Karadoğan açıklamasını şöyle sürdürdü : “Burada aile hekimlerine çok büyük görev düşüyor. Bu hastaların büyük bir kısmını tedavi edecek olan aile hekimleri kendileridir. Kanamalı hastalıklarda hematolojinin önemli hastalıklarından birisi.

Örneğin Trombosit hastalıkları gibi bir tür romatizmal hastalık olan Trombosit hastalığı kadınlarda çok sık görülen bir hastalıktır. Hayati tehlike de taşıyan çok ciddi kanamalara yol açabiliyor.

Hastalıkların tedavisinde değişiklikler oldu. Standart ilaçlarla tedavi edilemeyen hastalarda tedavi edilebilir hale gelmiş olduk. Demir eksikliği daha çok gelişmişlik düzeyi ile ilgili bir olay.

Gelişmiş ülkelerde daha düşük görülüyor. Çocuklar, bebekler, doğurgan kadınlarda yüzde 15 oranında görünüyor. Gelişmekte olan ülkelerde bu oran yüzde 50’ye çıkabiliyor. Demir eksikliğinde sosyal gelişmişlik önemli. Beslenme ile ilişkili ve kişinin hastalığından haberdar olması ile ilgilidir. Et ürünlerinde demir çok daha fazla olduğu için et tüketimi fazla olan bölgelerde demir eksikliği daha az oluyor. Vejeteryan kişilerde demir eksikliği çok sık görülüyor.”